Αλλάζω (28/6/11)

Πόσο με Αλλάζεις...
Προχωρώ.. δεν ανακυκλώνομαι.
Με γνωρίζω γνωρίζοντάς σε.
Δεν αναπολώ πια..
Μόνο ελπίζω και ονειρεύομαι.
Δεν πονώ
Δεν φοβάμαι
Δεν κρυώνω όταν είμαι μόνος μου.

Πόσο με Αλλάζεις...
Μια αλλαγή που ήθελα να βιώσω.
Ένας ακατανόητος παλμός που χτυπά..
Μία προσμονή...
Μία πίστη στο Αύριο..
Μία ευγενική Αισιοδοξία..
Ελευθερώνομαι...
Ζω και υπομένω τα πάντα με δύναμη...

Πόσο με Αλλάζεις...
Πόσο με γοητεύεις και με συναρπάζεις!
Είναι φτωχές οι λέξεις όλες!
Πόσο φτωχές αλήθεια..
Πόσο λίγες..
Πόσο μικρές..
Ανόητες και θαμπές κρεμάμενες από μία κλωστή..
Τόσο τρομακτικά μονότονες!

Πόσο με Αλλάζεις...
Πόσο με Αλλάζεις.. να 'ξερες...