Στιγμές μικρού θανάτου είναι η σκέψη σου
που μου αρπάζουν την καρδιά
σαν δυο μικρά παιδιά
που κρέμονται απ' τα χείλη για μια λέξη σου
Αυτές οι λίγες λέξεις, θαρρώ πως είν' η τέρψη σου
σα του ναυαγού - καυτή αμμουδιά
ενός νομάδα όαση - σαν χουρμαδια
στιγμές μικρού θανάτου είν' η σκέψη σου
Κι εγώ, αν σ' αγαπώ, δεν είναι η ματιά σου
μήτε τα βράδια τα ατέλειωτα που πίνω στην υγειά σου
ούτε ειν' εκείνο το χαμόγελο που σκάει απ' τα χείλη
Μόν' είν' η ύπαρξη και η γητειά σου
είναι το φέγγος της αυγής επάνω στην θωριά σου
είναι μονάχα απ' τ' αμπέλι σου, το ζουμερό σταφύλι.
που μου αρπάζουν την καρδιά
σαν δυο μικρά παιδιά
που κρέμονται απ' τα χείλη για μια λέξη σου
Αυτές οι λίγες λέξεις, θαρρώ πως είν' η τέρψη σου
σα του ναυαγού - καυτή αμμουδιά
ενός νομάδα όαση - σαν χουρμαδια
στιγμές μικρού θανάτου είν' η σκέψη σου
Κι εγώ, αν σ' αγαπώ, δεν είναι η ματιά σου
μήτε τα βράδια τα ατέλειωτα που πίνω στην υγειά σου
ούτε ειν' εκείνο το χαμόγελο που σκάει απ' τα χείλη
Μόν' είν' η ύπαρξη και η γητειά σου
είναι το φέγγος της αυγής επάνω στην θωριά σου
είναι μονάχα απ' τ' αμπέλι σου, το ζουμερό σταφύλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου